Adap

Söz söylemenin adabını ve üslubunu öğretecek değilim. Fakat insan olanın ahlak mefhumlarını bir kenara bırakan bir üslupla muhatabına çıkışmasındaki yersizliği de görmemezlikten gelemem. Bir zamanlar mahallemizin bağrında top koşturup, birlikte çay içenlerin hatıralarını nallarının altına alıp çiğnemesini neye bağlasam bilmem ki. 

Eline kösü alan çalıyor hoyratça. Ama suç sizde değil o kösü size verende. Hadi verdi bir hata etti de hala almıyorsa son sözü etsin Nabi, vay o kösün haline be abi.

“Bir devirde geldük ki Azizim unudulmuş

Tutmuş yirini hurd ü büzürgan unudulmuş”

İbrahim (Yücel) Kaya
17 Aralık 2012 -Hanegahım