15 Nisan 2013 Pazartesi

Arka-daşıyım...

Mahalleden bir arkadaş geçlerin turnuva maçına niye gelmiyorsun diye sordu. Tam niye gelmediğimi izah edecektim ki çekti gitti. Benim gelmememi kimsenin bir kayıp olarak gereceği düşüncesinde değilim. Ama arka-daşlığım gelmememi gerektiriyor bunu da belirtmeliyim.


Dostluk, arkadaşlık, yürürken belirginleşen bir şeydir.Yürek kelimesinin yürümekten geldiği söyleniyor. Bir insanın yürekli olup olmadığı yürüyüş esnasında ortaya çıkar.



İnsanları yola dökmek de, yoldan çıkarmak da kolaydır. Bunu herkes yapabilir. Asıl kıymetli olan, sözünüze itimat edip arkanızdan gelenleri yarı yolda bırakmamaktır. Sonuna kadar yürümek yürekliliğini gösterebilmektir. 'Gaye, ulaşılamasa bile güzeldir, kutludur' diyebilmektir. Unutmayalım ki, mevki ve makamlar geçici, hasarlar kalıcıdır.

İsmet Özel'in, bir soru üzerine şu cevabı verdiği rivayet edilir: Biz dostlarımıza arka-daş deriz, ön-daş demeyiz.

Birlikte yola çıktığınız kişi, yürüyüş esnasında sizi geride (yolda) bırakıp öne yahut başka bir yere geçiyorsa, burada hem dostluktan hem de halis niyetten bahsetmek mümkün değildir. Sadece şu söylenebilir: Arkadaşını geride bırakmak, bedenin afetlerinden biridir.

Mahallemizin hizmet fakirliğine bir çözüm olur, gençleri daha iyi daha güzel hedeflere yöneltir diye Gökhan kardeşimin gözlerindeki iyi niyeti ve heyecanı görerek sen varsan bende varım diyerek Parseller Sanayi Spor adında (Veya başka bir adda olabilirdi) amatör bir takım kurmak amacıyla fikrin 3 kişi (Ben, Bektaş ve Gökhan) etrafında olgunlaştığı ama herkesin elini taşın altına sokması gereken bir işe giriştik. Olayın yöntemi konusunda aramızda tartışırken bir yönetim listesi yaptık kendimize göre. Hemen telefonla arayalım gelsinler konuşalım dedik ama sonra bu iş gönül işi telefon edip hatır gönül ile bu iş olmasın ilan edelim gönüllü olan gelsin dedik. Gönül öyle istedi ama gönlün öyle istemesi yetmiyor olmadı eyvallah olmasın. Gökhan kardeşimin uğradığı hayal kırıklığını bizzat şahidi olarak yaptığı ve söylediği şeylerin sonuna kadar arkasındayım. Çünkü Arka-daşıyım...

İbrahim (yücel) Kaya
6 Ekim 2012 - Hanegahım

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Önemli Olan: Ne Söylediğin Değil Nereden Söylediğin

Her sancı yeni bir doğumun müjdecisidir. Fikirlerin, düşüncelerin doğuşu da fikir sahibi için sancılıdır. Bu sancıyı çekmeden konuşanlar iç...